- proverbium
- prōverbĭum, ĭi, n. [pro-verbum].I.An old saying, a saw, maxim, adage, proverb (class.;II.
syn. adagium): ex quo illud factum est jam tritum sermone proverbium, etc.,
Cic. Off. 1, 10, 33; cf. id. ib. 3, 19, 77:in proverbii consuetudinem venire,
id. ib. 2, 15, 55:illud in proverbium venit,
Liv. 40, 46:quod est Graecis hominibus in proverbio,
Cic. Verr. 2, 1, 20, § 53; id. Or. 70, 235:quod proverbii loco dici solet,
id. Phil. 13, 12, 27:proverbii locum obtinere,
id. Tusc. 4, 16, 36:vulgare,
id. Fam. 10, 20, 2:acta agimus, quod vetamur veteri proverbio,
id. Lael. 22, 85:ut proverbium loquitur vetus,
Amm. 14, 11, 12.—In plur.:in communibus proverbiis,
Cic. Verr. 2, 1, 46, § 121:proverbia opportune aptata,
Quint. 6, 3, 97. —A byword, a subject of contemptuous reference (post-class.):et eris perditus in proverbium,
Vulg. Deut. 28, 37; id. 3 Reg. 9, 7.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.